co z czym się je

Podziękowania

Oczywiście chciałabym z całego serca podziękować wszystkim czytelnikom. Dzięki Wam na moją twarz wpływał uśmiech. Pochłaniałam każdy komentarz bez względu na to, jaką opinię ze sobą niósł. Podziękowania zatem kieruję do takich osób jak:  Chemical Rainbow, CherryBomb, war machine, Nana, Zombies Detonator, Grzywa, Inna Martwa, eerfh, House of Wolves, Dangeorous, Kayo, alsemera, JAA, Anemic Royalty, Possible Way, Demon of the night, Thoughtless, Revenge, Franiowa Hipiska, Zoombie, MithraPL, Noraa, Kayu, Lack of Sleep, Izzy Rose, niekreatyna, suchanawfulfuck, Bryy, BloodyCountness, Pharmacopola, HellKid, Fun Zoombieboom, Alex Alexandrowicz, Sinner, cardiomyopathy, Glorianadias, LynZ, Alex, Everybody wants to change the world, Watercooler Freak, Bulletproof Smile, Pameland Ola, Frankie Way, Toxic Unicorn oraz Basia Machel Glamberts. Jakimże człowiekiem bym była, gdybym słowem nie wspomniała o wszystkich Anonimowych. Do Was również kieruję wyrazy podziękowania. Wszystkim ninja także składam pokłony. Chociaż nie wyrażali swojej opinii, jestem i tak wdzięczna, że byli ze mną w trakcie pisania. Mam nadzieję, że w przyszłości ukażecie swe niecne oblicza ;D Najbardziej dotknął mnie fakt, że po drodze straciłam znaczącą liczbę czytelników ;( Nie mam pojęcia, czy Bella Muerte aż tak się stoczyło, czy zwyczajnie co po niektórym się znudziło i zaprzestali komentować. Niemniej, przykro mi. Ale chwała tym, którzy wytrzymali ze mną od początku do końca :3

Podsumowanie

Do napisania Belli Muerte zainspirował mnie drugi album zespołu My Chemical Romance „ Three Cheers For Sweet Revenge ”. Cała koncepcja została po części oparta na piosence „ You Know What They Do To Guys Like Us In Prison”. Sam tytuł zaczerpnęłam z „ The Jetset Life Is Gonna Kill You ”. Pozostałe piosenki również miały swój udział w całym procesie tworzenia. Bella Muerte była pewnego rodzaju eksperymentem, tak, to też ma związek z opowiadaniem. Sądząc po komentarzach, okazała się być moim małym, osobistym sukcesem. Powiem szczerze, że nie spodziewałam się tak pozytywnej reakcji na to całe opowiadanie. Przyznam bez bicia, że miało to się zakończyć sadem, ale zmieniłam zdanie. Głównie wpływ na to miało losowanie w fejsbókowskiej grupie Fan Fiction (większość głosów uzyskał numer 1. – Donna Way) i Wasze komentarze, dzięki którym zaczęłam bać się o własne życie xD.  Później oczywiście doszła jeszcze kontynuacja i wiele innych czynników, które to spowodowały :3. Stwierdziłam również, że za bardzo lubię jak Frerardy kończą się dobrze i opowiadań nie będę kończyła źle dla tej dwójki, soł… wyżyje się w shotach. Tak, nie pozbyliście się mnie jeszcze.

Wprowadzenie + 25 rozdziałów + Wyprowadzenie = 80.940 słów

Informacje

Prowadzenie tego bloga stało się dla mnie czymś niesłychanie ważnym. Wiem, że jak teraz się z nim nie rozstanę, to później przyjdzie mi to z jeszcze większym trudem. Myślę jednak, że warto zaryzykować. Czyli wychodzi na to, że tak. Będę dalej pisała i publikowała. Jeżeli będziecie wciąż mnie wspierali i komentowali to, co napisze, poradzę sobie ze wszystkim. Jest jedno ‘ale’, a nawet parę. Pierwsze dotyczy egzaminów gimnazjalnych, przez które będę przechodzić w tym roku szkolnym. Czeka mnie niesamowicie dużo nauki, bo poziom w mojej szkole jest druzgocący. Będzie burza z pisaniem i dodawaniem odcinków systematycznie. Dwa jest problemem innej natury. Chciałabym pisać, lecz nie mam konkretnie zarysowanego pomysłu na nic. Coś siedzi w mojej głowie i chce się wydostać, lecz mam obawy związane z prawdopodobną nudą, która zawiewałaby w fabule. Chociaż może zaryzykuję … nie wiem. Na przestrzeni paru najbliższych tygodni będę publikowała shoty, a dokładnie 6 SHOTÓW. Ich tytuły oraz daty, w których pojawią się na blogu, będzie zawierał nowy szablon, zrobiony specjalnie na tę okazję. Za piękną grafikę, którą najprawdopodobniej ujrzycie wieczorem, oczywiście odpowiada eerfh ♥ Mam wielką nadzieję, że w międzyczasie dopracuję ten pomysł, na który wpadłam i wyda mi się on mniej kiczowaty i romantyczny, niż bym chciała. Trzy jest retoryczne. Będę prosiła, aby w miarę możliwości zostawiać komentarze pod tym, co pojawi się niedługo jak i pod tym, co mam nadzieję, wyjdzie niebawem. Jest to niesłychanie ważne dla mnie jako amatorki pisarstwa. Muszę wiedzieć, że nie idę przez to wszystko sama i, że mam dla kogo pisać. To chyba na tyle… Dziękuję, pozdrawiam i walnę posta już niedługo, obiecuję.

XOXO